Waarom juist dit boek?

In het jaar dat wat er gebeurde met Anne Faber ons in zijn greep had, zijn er ook twee tienermeisjes vermoord door leeftijdgenoten. Als moeder van twee dochters maar vooral als oma van vier opgroeiende kleindochters las ik dat met afgrijzen en het liet me niet los. Toen in datzelfde jaar met Kerst een medewerkster van de Nederlandse Ambassade in Egypte werd vermoord kon ik daar niet meer van slapen. Ze had een feest op haar werk gehad en om veilig thuis te komen had ze een taxi gebeld. Dat ze door de taxichauffeur verkracht en vermoord is greep me erg aan. De
reden; ze droeg een korte rok! Vijf nachten heb ik met die drie gevallen in mijn hoofd wakker gelegen. Toen wist ik
het, daar moet ik iets mee en ik ben opgestaan om te schrijven. Binnen een half uur stond de proloog op papier en had ik de rust in mijn hoofd terug. Heel langzaam ontspon het verhaal zich in mijn hoofd en ben ik verder gaan schrijven.

Burn-out perikelen

In die zelfde periode was ik mijn derde Elfenmeisjes boek aan het schrijven én ik was beginnen aan Opa & Sophie, een verhaal over een opa die een onderbeen amputatie ondergaat. Daarbij kwam dus Verkeerde Keuzes, toen nog onder de werktitel Waarom Tess? Daarbij werkte in nog 28 uur en paste ik op mijn kleindochters. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik een burn out opliep. Dat bleek voor dit boek een zegen. Ik had beide kinderboeken al uitgegeven en ik heb Verkeerde Keuzes een jaar niet meer aangeraakt. Na dat jaar heb ik doorgelezen wat ik al had en buiten de proloog heb ik alles op de schop gegooid en ben opnieuw begonnen. Ik heb aangeklopt bij Jolanda Pikkaart als schrijfcoach en dat is een goede keuze gebleken. Vanaf dag één had ze vertrouwen in dit boek, en in mij als schrijver van dit boek. Tess, zo noemt Jolanda het. En met een heel belangrijk verschil. Nu is de dader ook één van de hoofdpersonages. En dat is echt een waardevolle aanvulling geworden. Wat doet het met hem, de angst om ontdekt te worden? Er met niemand over kunnen praten? Vol overgave kroop ik steeds weer in zijn hoofd en voelde wat hij voelt. Vaak liepen tijdens het schrijven de tranen over mijn wangen en ik hoop oprecht dat jullie die stukken herkennen.

Feedback

De rode draad tussen mijn schrijven en Frank Norbert Rieter liep ook hierin ineens weer door. Mijn eerst boekje is geschreven op een cursus bij hem en aan de keukentafel bij hem thuis hebben we vele gesprekken gehad met Frank, Melan Floris Lambers en de mede cursisten. Tijdens het schrijven van Verkeerde Keuzes kwam er ook bij Frank ineens weer een mogelijkheid om een cursus te volgen en die heb ik met beide handen aangegrepen. Schrijven samen met mijn mentor, zoals ik Frank zie, mooier kan niet. Ook nu zaten we regelmatig aan de keukentafel samen met Mel en drie andere cursisten. Het verschil met het traject bij Jolanda was dat we hier stukken tekst opstuurden die door iedereen werd gelezen en daar volgde dan feedback op. Ook dat heeft mijn verhaal sterker en mooier gemaakt. De keukentafel werd al snel vervangen door Teams maar dat mocht de pret niet drukken.

Proeflezers

Daarnaast heb ik nog drie proeflezers gehad. Elk op hun eigen wijze zijn Esther, Marianne en Wesna een waardevolle aanvulling geweest. Na het schrijven is het boek door de redacteur gelezen en heb ik die feedback ook verwerkt. Het manuscript is bij de uitgever en straks moet ik haar feedback nog verwerken maar dan is het ook echt klaar en komt het boek echt uit. Al met al ben ik heel tevreden met het eindresultaat. En ik kan niet wachten op de mening van mijn lezers wanneer het boek op 10 april verschijnt. Verkeerde Keuzes bij Droomvallei uitgeverij.